کابوس تظاهرات و همبستگی مردم ایران و جهان
وحشت شبانه روزی کودتاچی ها و کابوسی که خواب از چشمانشان گرفته است
استقبال مردم مشهد از رئیس جمهوری که با 24میلیون رای انتخاب شد نشان دهنده آرای صندوق های رای است
وحشت دولت کودتا :
از تظاهرات و اجتماعات مردم ایران در سراسر جهان
شعار مرگ بر دیکتاتور و الله اکبر هر شب از بام خانه ها
عدم حمایت روحانیون نامدار از دولت
دستگیری های ناشیانه ، کشتار مردم ، شکنجه و آزار ملت معترض
بی توجهی نخبگان و سیاسیون نامدار انقلاب به احمدی نژاد
اعلامیه ها و بیانیه های مختلف جهانی در حمایت از ملت ایران
فیلمها و تصاویر ضرب و شتم و کشتار مردم توسط دولت کودتا
اعتصاب غذا ایرانیان و همبستگی غیر ایرانی با آنان مقابل سازمان ملل
مصاحبه های مطبوعاتی چهره های برجسته سیاسی برعلیه دولت کودتا
شعارمتداوم مرگ بر روسیه ایرانیان
تیتر اول خبری هر رسانه معتبر پیرامون حوادث ایران
پخش تصاویر شهدای ایران در تمام جهان بخصوص تصویر ندا
و حالا وحشت و کابوس دامن گیر کودتا چیان از :
کشوری که در هر هفته اش سالگردی برای تظاهرات دارد
کابوس به هم پیوستن مردم و شکل گیری تظاهراتی دوباره که سرش به میدان آزادی برسد و دمش در میدان انقلاب باشد، شبانه روز برای رهبران کودتای 22 خرداد باقی نگذاشته است. بیم از تحقق چنین کابوسی باعث شد تا دیروز میدان های مرکزی شهر تهران را واحدهای ضد شورش، نیروهای انتظامی و لباس شخصی ها اشغال کنند و آماده باش چند هفته ای موتورسوارها در پارکینگ های ضد شوروش ادامه یابد.
این وضع تا چه وقت ادامه خواهد یافت؟ کدامیک از طرفین خسته شده و عقب خواهد نشست؟ کودتاچی ها و یا مردم؟
اینها به روز ترین سئوالات مردم و حاکمیت در این روزهاست. هرکودتائی اگر در هفته اول توانست خود را تثبیت کند، موفق است و ماندنی و اکنون از کودتای 22 خرداد بیش از 5 هفته می گذرد. کودتاچی ها همه درندگی خود را نشان داده اند و مردم هنوز همه ابتکارات خود را کشف نکرده اند. بنابراین هر روز و هر هفته و هر ماه دلیل و بهانه و مناسبتی برای بیم کودتاچی ها از تظاهرات مردم و بهانه ای برای مردم جهت به خیابان ریختن و تظاهرات وجود دارد. از جمله دیروز که سالگرد قیال 30 تیر در سال 1331 بود و به ظاهر ربطی با کودتای 22 خرداد نداشت، اما مردم آن را نیز بهانه ای کردند برای تظاهرات. تازه چهلم قربانیان جنبش ضد کودتا در پیش است، سالگرد انقلاب مشروطه در 14 مرداد و بدنبال آن سالگرد کودتای 28 را در پیش داریم. هیچ بهانه و سالگردی هم که نباشد، مگر تفاوتی می کند چه کسی در روز جمعه امام جمعه تهران است. می خواهد رهبر باشد یا جنتی، امامی کاشانی باشد یا سیداحمد خاتمی، مردم می توانند در هر نماز جمعه ای شرکت کنند و این تریبون را از چنگ نمازگزاران حرفه ای در آورند. چنان که در نماز جمعه هفته گذشته درآوردند.
این وضع تا چه وقت ادامه خواهد یافت؟ کدامیک از طرفین خسته شده و عقب خواهد نشست؟ کودتاچی ها و یا مردم؟
اینها به روز ترین سئوالات مردم و حاکمیت در این روزهاست. هرکودتائی اگر در هفته اول توانست خود را تثبیت کند، موفق است و ماندنی و اکنون از کودتای 22 خرداد بیش از 5 هفته می گذرد. کودتاچی ها همه درندگی خود را نشان داده اند و مردم هنوز همه ابتکارات خود را کشف نکرده اند. بنابراین هر روز و هر هفته و هر ماه دلیل و بهانه و مناسبتی برای بیم کودتاچی ها از تظاهرات مردم و بهانه ای برای مردم جهت به خیابان ریختن و تظاهرات وجود دارد. از جمله دیروز که سالگرد قیال 30 تیر در سال 1331 بود و به ظاهر ربطی با کودتای 22 خرداد نداشت، اما مردم آن را نیز بهانه ای کردند برای تظاهرات. تازه چهلم قربانیان جنبش ضد کودتا در پیش است، سالگرد انقلاب مشروطه در 14 مرداد و بدنبال آن سالگرد کودتای 28 را در پیش داریم. هیچ بهانه و سالگردی هم که نباشد، مگر تفاوتی می کند چه کسی در روز جمعه امام جمعه تهران است. می خواهد رهبر باشد یا جنتی، امامی کاشانی باشد یا سیداحمد خاتمی، مردم می توانند در هر نماز جمعه ای شرکت کنند و این تریبون را از چنگ نمازگزاران حرفه ای در آورند. چنان که در نماز جمعه هفته گذشته درآوردند.
امروز مسئولین و مدیران نظام در زیر فشارسئوالات پی در پی فرزندان ، اقوام ، دوستان و حتی خودی ها تعادل فکری خود را از دست داده اندو بهمین دلیل است با دستپاچگی و بدون مشورت دست به هر کاری می زنند.
اتاق کودتا فکر کرد با مطرح کردن رحیم مشایی و اعتراضات به منصب جدید او توپ را از زمین خود بیرون کرده است ولی با موجی غیرباور روبروشد " دولتی که مشروعیت ندارد انتصاباتش هم مشروعیت ندارد حتی پدر عروس احمدی نژاد باشد "
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر